Przejdź do treści

ANTIOXIDANT ABILITY OF HYDEROGEN WATER

Woda wodorowa has been shown to have powerful antioxidant properties due to its high content of molecular hydrogen (H2). Molecular hydrogen is a very small molecule that can easily penetrate cell membranes and diffuse into cells and organelles where it can neutralize harmful free radicals.

Free radicals are unstable molecules that can cause damage to cells, proteins, and DNA, leading to oxidative stress and inflammation. Antioxidants, such as molecular hydrogen, work by donating electrons to these free radicals, thereby neutralizing them and reducing the damage they can cause.

Hydrogen water has several unique properties that make it a potent antioxidant. Firstly, molecular hydrogen is highly selective in the free radicals it neutralizes, targeting only the most harmful ones while leaving beneficial signaling molecules intact. Secondly, hydrogen water has been shown to increase the activity of endogenous antioxidant enzymes, such as superoxide dismutase (SOD) and catalase, which further enhance its antioxidant activity.

Moreover, hydrogen water can cross the blood-brain barrier, allowing it to scavenge free radicals and reduce oxidative stress in the brain. This has led to studies showing that hydrogen water may be effective in preventing or slowing the progression of neurodegenerative diseases such as Parkinson’s and Alzheimer’s.

Research has also demonstrated the ability of hydrogen water to reduce oxidative stress and inflammation in various conditions such as metabolic syndrome, cardiovascular disease, and liver injury. In a clinical trial, the consumption of hydrogen water was shown to improve antioxidant capacity and reduce oxidative stress in patients with metabolic syndrome.

In summary, the antioxidant ability of hydrogen water is due to its high content of molecular hydrogen, which selectively neutralizes harmful free radicals and enhances the activity of endogenous antioxidant enzymes. This makes it a potent and promising therapeutic approach for reducing oxidative stress and associated conditions.

1.Akhavan, O., et al., Woda bogata w wodór do zielonej redukcji zawiesin tlenku grafenu. International Journal of Hydrogen Energy, 2015. 40(16): s. 5553-5560.

2. Berjak, P. i in., Katodowe łagodzenie niekorzystnych skutków stresu oksydacyjnego towarzyszących zabiegom niezbędnym do kriokonserwacji osi embrionalnych gatunków opornych na nasiona. Badania nasion, 2011. 21(3): s. 187-203.

3.Hanaoka, K., Działanie przeciwutleniające zredukowanej wody wytwarzanej przez elektrolizę roztworów chlorku sodu. Journal of Applied Electrochemistry, 2001. 31(12): s. 1307-1313.

4.Hanaoka, K., i in., Mechanizm wzmożonego działania antyoksydacyjnego przeciwko anionoworodnikom ponadtlenkowym zredukowanej wody wytwarzanej przez elektrolizę. Chemia biofizyczna, 2004. 107(1): str. 71-82.

5. Hiraoka, A. i in., Fizykochemiczne właściwości in vitro systemów neutralnych roztworów wodnych (produkty wodne jako napoje) zawierających gazowy wodór, seskwitlenek 2-karboksyetylogeru i nanokoloid platyny jako dodatki. Dziennik Nauki o Zdrowiu, 2010. 56(2): str. 167-174.

6. Hiraoka, A., i in., Badania właściwości i rzeczywistego istnienia układów roztworów wodnych, które, jak się zakłada, mają działanie przeciwutleniające poprzez działanie „aktywnego wodoru”„. Dziennik Nauki o Zdrowiu, 2004. 50(5): s. 456-465.

7. Kato, S., D. Matsuoka i N. Miwa, Aktywność przeciwutleniająca nano-pęcherzykowej wody rozpuszczonej w wodorze oceniana metodami ESR i 2, 2'-bipirydylowymi. Inżynieria i inżynieria materiałowa:, 2015. C 53: p. 7-10.

8. Lee, MY, et al., Elektrolizowana woda o zredukowanej zawartości chroni przed uszkodzeniem oksydacyjnym DNA, RNA i białka. Appl Biochem Biotechnol, 2006. 135(2): s. 133-44.

9.Ohsawa, I., i in., Wodór działa jako przeciwutleniacz terapeutyczny poprzez selektywną redukcję cytotoksycznych rodników tlenowych. Nat Med, 2007. 13(6): s. 688-694.

10.Ohta, S., Wodór cząsteczkowy jako nowy przeciwutleniacz: przegląd zalet wodoru w zastosowaniach medycznych. Metody Enzymol, 2015. 555: p. 289-317.

11. Park, EJ i in., Ochronny wpływ elektrolitycznie zredukowanej wody na wywołane parakwatem uszkodzenia oksydacyjne DNA ludzkich limfocytów. Dziennik Koreańskiego Towarzystwa Stosowanego

Chemia biologiczna, 2005. 48(2): s. 155-160.

12. Park, SK i in., Zredukowana elektroliza woda zapewnia zwiększoną odporność na stres środowiskowy. Toksykologia molekularna i komórkowa, 2012. 8(3): s. 241-247.

13.Park, SK i SK Park, Zredukowana elektroliza woda zwiększa odporność na stres oksydacyjny, płodność i długość życia poprzez sygnał podobny do insuliny/IGF-1 u C. elegans. Biol Res, 2013. 46(2): s. 147-52.

14.Penders, J., R. Kissner i WH Koppenol, ONOOH nie reaguje z H2. Wolny Radic Biol Med, 2014.

15. Qian, L., et al., Podawanie soli fizjologicznej bogatej w wodór chroni myszy przed śmiertelną ostrą chorobą przeszczep przeciwko gospodarzowi (aGVHD). Transplantacja, 2013. 95(5): s. 658-62.

16. Shi, QH i in., Terapia wodorem zmniejsza ryzyko związane ze stresem oksydacyjnym w przypadku ostrej i przewlekłej ekspozycji na środowisko na dużej wysokości. Biomed Environ Sci, 2015. 28(3): s. 239-41.

17. Shirahata, S. i in., Elektrolizowana, zredukowana woda wymiata aktywne formy tlenu i chroni DNA przed uszkodzeniem oksydacyjnym. Komunikaty badań biochemicznych i biofizycznych, 1997. 234(1): str. 269-274.

18. Yan, H. i in., Mechanizm wydłużania życia Caenorhabditis elegans przez elektrolizowaną zredukowaną wodę – udział nanocząstek Pt. Bioscience, biotechnologia i biochemia, 2011. 75(7): s. 1295-9.

19. Yan, H. i in., Elektrolizowana zredukowana woda przedłuża żywotność Caenorhabditis elegans, w technologii komórek zwierzęcych: aspekty podstawowe i stosowane. 2010, Springer Holandia. p. 289-293.

20. Yan, HX i in., Przedłużenie życia Caenorhabditis elegans dzięki zastosowaniu zredukowanej wody elektrolizowanej. Bioscience Biotechnologia i Biochemia, 2010. 74(10): s. 2011-2015.

21. Yanagihara, T., et al., Elektrolizowana woda nasycona wodorem do picia ma działanie antyoksydacyjne: test żywieniowy na szczurach. Biosci Biotechnol Biochem, 2005. 69(10): s. 1985-7.

pl_PLPolski